Ew 20 sal di zindanên Rejîma Siyonîst de mabû, lê dîsan jî li ser wê baweriyê bû ku sedema azadiya Filistîna dagîrker; Ji ber vê yekê jî piştî rizgarkirinê operasiyona bahoza El-Eqsayê organîze kir da ku çirûskekê di mejiyê cîhanê de derxîne ku Filistîn ne di destê xwediyên wê yên rastîn de ye û gelên cîhanê jî wê nîvê veşartî yê Siyonîzma navneteweyî nas bikin.
Ewê ku xwe hezkiriyê Îmam Elî (s.x) dihesiband û ji bo du rêyên şehadet an serketinê amade bû, di dawiyê de li qada şer ne di tunelên Xezayê de, bi destên dagirkerên Îsraîlê şehîd ket û bû nemir. .
Di vê derbarê de pêleke nû ya kombûnên nerazîbûnê li dijî cinayetên Rejîma Siyonîst û bi armanca piştevanîkirina ji gelê mezlûm yê Filistînê destpê bûye û ji Amerîka û Ewropayê heta Rojhilatê Dûr belav bûye.
Ji gelê Hambûrgê ku bi mijara azadiya Fîlîstînê pankarta bilind kirin heta gelê Berlînê yê Elmanyayê ku xwestin dengê xwe bigihînin rêveberên vî welatî; Lê belê bi awayekî hovane ji aliyê polîsan ve hatin kirin.
