Duh jî rojnameya Yediot Aharanot ji zarê berpirsên siyonîstî nivîsîbû: Ev sîstem dê ji bo parastina Îsraîlê li hember mûşekên bihêz ên Îranê û bihêzkirina şiyana Telavîvê ya paşvexistina mûşekên balistîk bên bicihkirin.
1- Îranê di çarçoveya operasiyonên “Soza Namûs 1” û “Soza Birûmet 2” de, di 2 êrîşên xwe yên li ser herêmên dagîrkirî de, bi ser ket. Ev êrîş di rewşekê de qewimîn ku Îsraîlî pişta xwe dispêre sîstemên berevaniyê yên piralî, ji şiyana xwe ya rûbirûbûna mûşekên Îranê piştrast bûn û wan xeyal nedikir ku mûşekên Îranê ji dûrahiya zêdetirî 1000 kîlometran werin avêtin. di berbenda vê parastinê re derbas bibin. Hebûna gemiyên amerîkî û rojavayî li navçê û pergalên radarê yên ku li hin welatên erebî yên paşverû û xayîn bi cih bûne, her wiha alîkariya Rejîma Siyonîstî kir ku bigihêje asta herî jor a girtina mûşekên Îranê.
2- Mûşekên Îranê bi derbasbûna hemû sîstemên berevaniyê bi taybet di operasyona “Soza Birûmet 2” de, li dilê deverên dagîrkirî ketin. Herçend medyayên rojavayî yên wek Associated Press, Waşîngton Post û New York Times bi weşandina dîmenên satelaytê xistina mûşekên Îranê li ser armancên stratîjîk wek Baregeha Hewayî ya Navatim piştrast kirin, lê rejîmê hewil da ku giringiya van ziyanan kêm bike û wan kêm xuya bike! Lê daxwaza vê dawiyê ya Îsraîlê ji bo avakirina sîstema THAADê li navçeyên dagîrbûyî, berî her tiştî piştrastkirina ziyanên giran ên operasiyona "Soza Namûs 2" li laşê Rejîma neqanûnî ya Siyonîst e û hêrs û nîgeraniya wan ji vê lawazbûna sîstema wan a berevaniya esmanî li hember hêza mûşekî ya Îranê ye. Operasyona “Soza Birûmet 2” bê şik ji bo Rejîma Siyonîst peyamên ne înkarker hebû; Yekem, nîşan da ku Îran xwedî şiyanên leşkerî yên bilind e ku dikare bi hêsanî berevaniya hewayî ya pêşkeftî ya Îsraîlê derbas bike, û ya duyem jî, vê operasyonê doktrîna ewlehiyê ya wê rejîma demkî ya ku xwe dispêre piştevaniya leşkerî û rêgirtinê ya rojavayî şikand.
3- Piştî êrîşên mûşekî yên Îranê, Îsraîl îdia kir ku bi niyaz e ku di operasyona “Soza Birûmet 2” de bersiva êrîşa mûşekî ya Îranê bide.
Lê tirsa ji berteka tundtir a Îranê û lawazbûna bingehîn a sîstemên berevaniyê yên Rejîma Siyonîst, du nîgeraniyên sereke yên rayedarên Îsraîlî li hember her êrîşekê bo ser axa Îranê ne. Ji ber vê yekê jî Amerîka sîstemên berevaniyê yên THAAD li navçeyên dagîrkirî bi cih dike, da ku eger careke din êrişên mûşekî yên Îranê pêk bên, ji berê zêdetir alîkariya Îsraîlê bike ku mûşekên Îranê rawestîne.
"THAD" sîstemeke temamkerê sîstema parastinê ya Patriot e, lê dikare qadeke firehtir biparêze û li bilindahiya 150 km û mesafeya 200 km li hedefan bixe.
Lê her mûşekek ji sîstema "THAD" nikare di heman demê de zêdetirî 8 mûşekan bigire û li gorî lêkolîneran ev sîstem bi ti awayî ji sîstema berevaniya Arrow ya Îsraîlê bihêztir nîne û hemû jî ne. eger mûşekên girseyî di heman demê de bêne avêtin xeternak in
4- Dema ku mûşekên Îranê ji Iron Dome, Flaxan Dawood, Pikan, Patriot û sîstemên ku li ser gemiyên Amerîkî û balafirên F-22 Raptor li herêmê hatine bicihkirin, derbas bibin, zêdekirina sîstema THAADê zirarê nade Siyonîstan. Rejîm û bicihkirina Ev sîstema Amerîkayê li navçeyên dagîrkirî tenê nîşana lawazbûna zêde ya vê rejîmê li hember eksena berxwedanê û Îranê ye.
Dibe ku zêdekirina sîstema Todd li sîstemên din ên têkçûyî yên rejîma Israîlê tenê di warê guhertina peywendiyên Washington û Tel Avîvê de were nirxandin. Ango bicihkirina Tad li herêmên dagirkirî dê lûtkeyên zextên Amerîkayê yên li ser hikûmeta Netanyahu zêde bike. Ger ne wisa be, Amerîkî bi xwe jî dizanin ku neçalakkirina sîstema THAAD ji bo fuzeyên hîpersonîk ên Îranê ne dijwar û ne mumkin e.
Çavkanî: Watan (Welat) îro
Dawiya peyamê
