Li gor rapora ajansa nûçeyan a Ehl-ul Beytê (s.x) ABNA- Rojnama Zaman Îsraîl di raportekê de li ser vê mijarê îtiraf kir ku welatên ku heta vê dawiyê Îsraîl wekî navenda pêşkeftin û geşepêdana teknolojîk (piştî 7`ê Cotmehê) didîtin, ew wek çavkaniya sereke binav dikin. ji pirsgirêk û zordariyê.
Kasînîya Svetlova, nivîskara vê raporta analîtîk: Aloziya di têkiliyên bi Amerîkayê re berfereh dibe, Kanadayê firotina çekan ji Îsraîlê re rawestand, Hollanda hizra tevlîbûna Kanadayê dike, Yekîtiya Ewropayê sizayan li ser niştecihên tundrew ferz dike, gelek welatên Ewropayê jî ragihandine. kêmkirin an betalkirina peymanên hevpar ên girîng ên ku bi Îsraîlê re piştî Peymana Osloyê îmze kiribûn.
Wî di berdewamiya nivîsa xwe de dibêje, bi salan e Îsraîl ji aliyê gelek welatan ve wek derwazeyek bo Waşîngtonê tê dîtin û ligel şiyanên xwe yên teknolojîk, bala serokên welatên erebî jî kişandibû ser xwe.
Li gorî vî rojnamevanê siyonîst, eger Îsraîl li ser îzolasyona ku Benjamin Netanyahu û hevalên wî pê re rû bi rû maye, rêça xwe ya paşverû bidomîne, her çend têkiliyên wê yên taybet bi Amerîkayê re nebin jî, dê gav bi gav bihele û ji holê rabe. welatên herêmê.
Di rastiyê de, eger Îsraîl pişta xwe bi hevalbendiya bi Amerîkayê re negire, dê bi tenê bimîne, ji ber ku ne pêkan e ku bi Rûsyayê re û ne jî bi Çînê re hevalbendiyek çêbike, ji ber vê yekê dikare were gotin ku Îsraîl îro ji her demê lawaztir e, di Xezayê de asê maye. û nikare vegere Li başûr (li derdora zîvala Xezayê) û li bakur niştecihên wî tune, di dema ku ew di nav tirsa şerê bi Hizbullahê re dijî, û di heman demê de, hevalên wî yên herî girîng jî rexne dikin.
Ev wêne ji bo me wêneyekî baş dernakeve, nemaze li Rojhilata Navîn, ku Îsraîl ku berê sembola pêşkeftin, teknolojî û hêzê dihat hesibandin, niha wekî çavkaniya zordariyê tê pêşkêş kirin, rejîmek serhildêr ku bi xwe re jî neguncav e. Dixwaze herkesî tune bike û ev yek jî ber bi tu tiştî ve naçe û ger em zû bi ser hişê xwe de neyên û hesabên xwe ji nû ve sererast bikin, wê tsunamiya ku (li Ewrûpayê) çêbibe gav bi gav bigihîje Rojhilata Navîn.
Nivîskar di beşeke din ya raporta xwe de behsa wan ehmeqên ku hizir dikin, gotinên endamên Knesset ên hevpeymaniyê ku tê de tekez dikin ku divê Xeza tûşî xelayê bibe, wê bike qada futbolê û heta li dijî wê jî bombeya atomî bikar bîne. dawiya çîrokê ye, wan xeletiyek dijwar kirine.
Di vê çarçoveyê de, wî got jî, di bilindahiya rexneyên nedîtî de li dijî Israîl, ku li seranserê cîhanê û ji perspektîfa rêxistinên mafên mirovan bi bikaranîna hêzeke zêde li Xezayê û bi qestî ziyan gihandina sivîlan tohmetbar dike, yek ji van berpirsan biryara dersînorkirina hemû xelkê da. nexweşên penceşêrê ku ji 7ê cotmehê vir ve li nexweşxaneyên Îsraîlî ye, kîn û nefreta me gihandiye lûtkeyê.
(ji ber ku ev kiryar di nêrîna cîhanê de bi yek gotinê tê wê wateyê ku) Îsraîl dê zarokên filistînî yên ku bi nexweşiya penceşêrê ketine vegerîne Xezayê û teqez dê nikaribin li wir bên dermankirin û çarenûsa piraniya wan dê mirin be, ji ber ku eger ew nebin. Ji ber kêmbûna derman nemirin, bêguman dê ji birçîbûn û tîbûnê bimirin.
Paşê nivîskar dipirse, gelo ev zarokên ku piraniya wan li nexweşxaneyên Xûtaya Rojhilatî ne, metirsiya ewlehiyê çêdikin an bargiraniya Îsraîlê dikin? Dema ku Tel Aviv dikare çalakiyên niştecihên tundrew û mûçeyên bi sedan rabiyan ji bo çend deh salên pêş de fînanse bike?
Her wiha ev pirs tê holê ku kî vê sabotajê dike, gelo di navendên biryardayînê yên Îsraîlê de stûna pêncan a alîgirê Îranê heye ku herî xirab ji bo Îsraîlê biryaran dide û ewlehiya wê dixe metirsiyê? Ji bo ku îtîbara wê ya mayî hilweşîne û bi rengekî nedîtî zirarê bide rûyê wê?