Ajansa Nûçeyan a Navneteweyî ya Ehlul Beytê (S.X) - ABNA: Gelo di hemû rewşan de bikaranîna Qur'anê mimkun e, an jî rewşên taybetî hene, bo nimûne, gelo mirov dikare di rewşa jinberdanê de serî li istixareyê bide an na? Û eger kesek istixhareyê bike û li gor wê tevnegere dê çi bibe?
Bersiv: Doza istixareyê di kiryarekê de ye ku li gorî şerîeta Îslamê, mirov ne mecbûr e ku tiştekî ferz an qedexe bike, lê belê tiştê ku tê pêşniyarkirin an jî nayê hezkirin bike. Yan na, istixare di kirina kiryarek ferz an qedexe de bêwate ye, û istixare di kiryarek pêşniyarkirî an nehezkirî de jî bêwate ye.
Belê, eger kiryarek pêşniyarkirî çend mînak hebin, wek zewac, ku her yek ji wan mînakek pêşniyarkirî ye ji bo vî kesî, wî kesî, û kesekî din, divê ew piştî lêkolîna alternatîfan û ka rewş wekhev in, istixare bike da ku ya yekem ji wan diyar bike.
Her wiha, istixare di mijarên dinyewî yên destûrdayî de jî tê sepandin, ku mirov başî û xirabî, sûd û zirarên van tiştan nizane. Lê eger dev ji kirinek ne xweş an jî kiryarek pêşniyarkirî berde ku zirarê bide, istixare caiz e. Lêbelê, li gorî şerîeta Îslamê, tevgerîn bi şîret û şêwirmendiyê jî çêtir e û tê pêşniyar kirin, û her wekî ku tê pêşniyar kirin ku bi bawerî û ewlehiya xwe bi Xwedê tevbigerin, "Gava ku we biryara xwe da, wê hingê baweriya xwe bi Xwedê bînin."
Li cihên ku istixare tê sepandin, heke piştî istixareyê neyê kirin, dibe ku bibe sedema poşmaniyê û dibe ku zirarê, û di her rewşê de, li gorî şerîeta Îslamê kirina wê ne mecbûrî ye.
Jêder: Nivîsgeha Ayetullah Safî Golpayganî (Qudisa Sireh)
Your Comment