Li gorî rapora nûçegihanê çandî yê Ajansa Navneteweyî ya Ehl-ul Beytê (s.x) -ABNA-Hocet-ul-îslam wel Mûslimîn Nasir Refiî di axaftinê de bi şandina gotina Îmam Ca’fer Sadiq (s.x) got:
لا خیرَ فی مَن لا یُحِبُّ جمعَ المال»؛ » — Kesê ku nayê karîn xezûneke xwe kom bike û biparêze, xeyrê di wî de nîne.
Wê got: Kesê ku nayê karîn pere xwe bistîne an jî wisa derxîne bi serf û isrâfê, ew ji xeyr û barakêt bêşê.
Refiî di dema peyvê de çîroka kêşa xwe jî kir: Kesek ku malên xwe wenda kiriye û ji Îmam xwest ku bo vegerandina malê dua bike. Îmam Sadiq (a.s.) wergirt ku: Çar tîpa kes hene ku dua wan qebûl nabe. Yekem tîpa wan kes in ku malê xwe bi isrâfê winda dikin û paşê ji Xwedê pere dixwazin; ji ber ku Xwedê di Qur’ana Pîroz de gotiye: «Wâ lâ tusrifû» — Serf neke.
Refiî zêde kir ku dî tîpa duwêm kes in ku bê xebat û hêvî ji Xwedê rizq dixwazin. Îmam Sadiq pirs kir: "Ma hûn kêm nîn ji mîrîşkê? Mîrîşkê dixebite û amade dike bo zivistanê."
Tîpa sêyem, kesên ne ku bê belgeyê rast û sûdê derbasdar biçin kirêdar. Îmam ji ber wê, li dirêjtrîn aayeta Qur’anê, li dawîya sûreya Bakara, şaredarî kir ku peymana kirêdariya divê nivîsî û belgeyê hebe.
Di dawiyê de, wî çîroka jiyana Îmam Sadiq (s.x) ji nêzîk pêşkêş kir: Roja ku îsmail, lawê Îmam, dixwest pere bidin kesekî ku wisa xwedî nehatîye bawer kirin, Îmam wî şûnda û got kes ne bawer e. Lê îsmail bersîvê neda û pere bidaye. Ew kes pere qebûl kir û revê.
Salê din, di mevsima Hacê de, îsmail li dûrê xaneya Xwedê bi girî û tîrbûn xwest pereyê wergirtin. Îmam dest li sîvana wî girt û got: Ev dua ne qebûl dibe, ji ber ku ez ji pêşê wê şûnda te hişyar dikim.
Refiî vê çîrokê di dawiyê de amedekariyek mezin bo rêveberiya aqilane ya malî, hewlê xebat û bizavên şerî û qanûnî ya bazirganî, û dikêşe ser rêya bihiştiyê.
Your Comment