Ezîzên ku can û saxlemiya xwe û hezkiriyên xwe di rêya Îslamê de dane û ji xeynî nimêja xêrê tu daxwazeke din ji serokomar tunebûn. Lê di yek ji van hevdîtinan de kesekî dêrîn daxwaz ji serokomar kir ku tiştekî bike ku destê dizan ji xezîneya welat bê birîn.
Şehîd Raîsî ku di 28ê Behmana sala 1402an de bi boneya jidayikbûna Hezretî Ebulfezl (s.x) serdana nexweşxaneya Sasan kiribû, li vê nexweşxaneyê çend kêliyan bi nexweşan re axivî û got ku dîtina wê di van rojan de bê xêr nabe. .
